Teresa "Lalka" Sieńkowska-Nosarzewska urodziła się 19 maja 1934 roku w Miastkowie koło Łomży , jako czwarte z pięciorga dzieci Stanisława Sieńkowskiego i Stefanii z domu Białobrzeskiej.

Jej ojciec - inżynier-geodeta Stanisław Sieńkowski - pracował dla urzędu powiatu łomżyńskiego i kiedy urodziła się Teresa, byl oddelegowany do prac na terenie gminy Miastkowo.

Latem 1938 roku Stanisław wyjeżdża wraz z rodziną z powrotem na wileńszczyznę - skąd kiedyś przyjechał - i zaczyna pracę w urzędzie powiatu Dziśnieńskiego, w mieście Głębokie, obwodu wileńskiego jako pracownik do spraw urządzeń rolnych. Pracuje w starostwie aż do dnia 1 listopada 1940 roku, kiedy to zostaje aresztowany przez władze sowieckie.

Stanisławowi Sieńkowskiemu postawiono zarzut utworzenia - razem z innymi oskarżonymi - podziemnej organizacji, która postawiła sobie za cel obalenie władzy radzieckiej, przez akcję zbrojną. Wyrokiem Trybunału Wojskowego ZSSR z dnia 20 marca 1941 roku, Stanisław Sieńkowski zostaje uznany winnym postawionych mu zarzutów i zostaje skazany na najwyższy wymiar kary - rostrzelanie. Zostaje rozstrzelany 21 maja 1941 roku, na dziedzińcu poklasztornego więzienia w Berezwecz.

Stefanię - żonę Stanisława - i Teresę z rodzeństwem, wsadzono - 23 marca 1942 roku - do wagonu kolejowego i wywieziono na Syberię, do miasta Barnauł w Kraju Ałtajskim. Powiedziano im, że zostają zabrani do męża i ojca.

Dopiero po ponad 50-ciu latach dowiedzieli się, że ich ojciec i mąż został zamordowany 21 maja 1941 roku na dziedzińcu poklasztornego więzienia w Berezwecz, na przedmieściu miasta Głębokie - kiedy oni byli już na Syberii.

Rodzina Stanisława była przetrzymywana na Syberii przez pięć lat, aż do 13 marca 1946 roku, kiedy to pierwszym transportem pozwolono im wrócić z powrotem do Polski.

W kwietniu 1946 roku osiedlili się w Polsce, we wsi Dłużec, w powiecie lwóweckim, na Dolnym Śląsku - gdzie wcześniej osiedliła się Maria Szanter z rodziną /siostra ojca Barbary - Stanisława/ - po przesiedleniu z wileńszczyzny.

Dolny Śląsk - Dłużec , powiat lwówecki, lato 1952 roku. Zdjęcie zrobiono na tle domu Szanterów w Dłużcu, który otrzymali /w ramach umowy przesiedleńczej pomiędzy rządami Polski i ZSRR/ w zamian za pozostawioną posiadłość we wsi Skrobotuny , w gminie Prozoroki, w rejonie wileńskim. Od lewej stoją: Franciszka Czyba - siostra Antoniego Szantera, Stefania Sieńkowska trzymająca na rękach Władyslawa Szczęsnego. Obok stoi Maria Szanter trzymająca na rękach Leszka Szczęsnego. Z tyłu za nimi stoi Alfreda Szanter. Stojąca pośrodku /między Marią Szanter i Zofią Szczęsną/ to Teresa "Lalka" Sieńkowska. Najwyższy mężczyzna, stojący z prawej strony zdjęcia, to Antoni Szanter - mąż Marii Szanter - naprzeciw Antoniego, stoi ich córka - Jadwiga. Obok nich /bardziej do prawej/ stoi Irena Szczęsna, trzymająca kilkumiesięczną córkę Elzbietę Szczęsną i Helena Korzeniowska - siostra Ireny Szczęsnej. Jerzy Szczęsny - mąż Ireny jest ostatnim, po prawej stronie, siedzącym na ziemi. Obok Jerzego siedzi 13-letni Olgierd Szanter - syn Marii i Antoniego. Następny, siedzący na ziemi, to Eugeniusz Sieńkowski - trzymający Bohdana Szczęsnego.

Boże Narodzenie 1949 roku w Dłużcu. Od lewej: Jerzy Szczęsny, Barbara-Radomiła Sieńkowska, Stefania Sieńkowska i Teresa "Lalka" Sieńkowska.

Relacja wydarzeń poprzedzajacych aresztowanie Stanisława Sieńkowskiego, przedstawionych, przez córkę - Teresę Grażynę Nosarzewską z domu Sieńkowską - widzianych oczami siedmioletniego dziecka.

Zdjęcie ze ślubu Teresy "Lalki" Sieńkowskiej z Adamem Nosarzewskim.

Adam, Teresa i i ich syn Wojciech, Nosarzewscy

Warszawa. Teresa "Lalka" Nosarzewska.

Trzy siostry z domu Sieńkowskie. Od lewej: Krystyna Czerny, Teresa - "Lalka" Nosarzewska i Barbara Graczyk.

Teresa - "Lalka" Sieńkowska-Nosarzewska i Renata Szczęsna-Coffey w Warszawskiej Filharmonii - marzec 2019 rok.